Dextin, 25 mg, roztwór doustny w saszetce, 10 ml, 20 sasz.

Dextin jest lekiem przeciwbólowym, przeciwzapalanym i przeciwgorączkowym, należącym do grupy leków zwanych niesteroidowymi lekami przeciwzapalnymi (NLPZ). Przeznaczony jest do objawowego leczenia łagodnego i umiarkowanego bólu.

Skład
Substancją czynną jest dexketoprofenum.

Każda saszetka roztworu doustnego zawiera 25 mg deksketoprofenu.

Substancje pomocnicze: sacharoza, makrogol 400, metylu parahydroksybenzoesan (E 218), neohesperydyno-dihydrochalkon, amonowy glicyryzynian, sacharyna sodowa, powidon K-90, sodu diwodorofosforan dwuwodny, disodu fosforan, aromat cytrynowy 791058 (zawiera etanol i olejek cytrynowy), woda oczyszczona.

Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.

Dorośli: Zwykle stosuje się jedną saszetkę ( 25 mg) co 8 godzin.
Osoby starsze lub z chorobami nerek/wątroby: zaleca się stosowanie mniejszej dawki leku – 2 saszetek na dobę.

Do stosowania doustnego. Roztwór doustny można przyjąć bezpośrednio z saszetki lub po wymieszaniu zawartości saszetki w szklance wody. Po otwarciu saszetki należy przyjąć całą jej zawartość. Jednoczesne podawanie z pokarmem opóźnia wchłanianie produktu leczniczego Dextin i dlatego w leczeniu ostrego bólu zaleca się podawanie produktu leczniczego Dextin co najmniej 15 minut przed posiłkami.

Działanie
Lek zawiera deksketoprofen, należący do niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Dextin działa przeciwzapalnie, przeciwbólowo, przeciwgorączkowo.

Wskazania
Wskazaniem do zastosowania leku Dextin jest krótkotrwałe leczenie łagodnego i umiarkowanego bólu różnego pochodzenia, jak np. ból mięśni, zębów, menstruacyjny.

Przeciwwskazania
Nie stosować leku Dextin w przypadku: uczulenia na deksketoprofen lub którykolwiek z pozostałych składników leku; nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy albo inne NLPZ; osób chorujących obecnie albo w przeszłości na astmę, ostry alergiczny nieżyt nosa, polipy nosa, pokrzywkę, wysypkę, obrzęk naczynioworuchowy, świszczący oddech po zastosowaniu kwasu acetylosalicylowego; pacjentów, u których w przeszłości występowały reakcje nadwrażliwości na światło, reakcje fotoalergiczne czy fototoksyczne w czasie przyjmowania ketoprofenu albo fibratów; u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego; osób z chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy lub krwawieniem z żołądka albo jelit, owrzodzeniami czy perforacją; pacjentów z chorobami jelit przebiegającymi z przewlekłym stanem zapalnym, ciężką niewydolnością serca, umiarkowanymi albo ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, ciężkimi zaburzeniami wątroby; pacjentów z nadmierną skłonnością do krwawień czy zaburzeń krzepnięcia, ciężko odwodnionych.

Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.

Często występujące działania niepożądane (u 1 do 10 na 100 osób): nudności i (lub) wymioty, bóle brzucha, biegunka, niestrawność (dyspepsja).

Niezbyt często występujące działania niepożądane (u 1 do 10 na 1 000 osób): uczucie wirowania, zawroty głowy, senność, zaburzenia snu, nerwowość, bóle głowy, kołatanie serca, zaczerwienienie twarzy, choroby żołądka, zaparcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, wzdęcia z oddawaniem gazów, wysypka, zmęczenie, ból, odczuwanie gorączki i dreszczy, złe samopoczucie.

Rzadko występujące działania niepożądane (u 1 do 10 na 10 000 osób): choroba wrzodowa żołądka, krwawienie lub perforacja wrzodu trawiennego, które może objawiać się krwawymi wymiotami lub czarnymi stolcami, omdlenia, wysokie ciśnienie krwi, zwolnienie częstości oddechów, gromadzenie wody w kończynach i obrzęki obwodowe (np. spuchnięte kostki), obrzęk krtani, utrata apetytu (jadłowstręt), nieprawidłowe czucie, swędząca wysypka, trądzik, zwiększona potliwość, ból pleców, zwiększone oddawanie moczu, zaburzenia miesiączkowania, zaburzenia gruczołu krokowego, nieprawidłowe wskaźniki czynności wątroby (testy krwi), uszkodzenie komórek wątroby (zapalenie wątroby), ostra niewydolność nerek.

Bardzo rzadko występujące działania niepożądane (rzadziej niż u 1 do 10 na 10 000 osób): reakcje anafilaktyczne (ostre reakcje nadwrażliwości, które mogą prowadzić do wstrząsu anafilaktycznego), owrzodzenie skóry, ust, oczu i okolic narządów płciowych (zespół Stevens-Johnsona i zespół Lyella), obrzęk twarzy lub obrzęk warg i gardła (obrzęk naczynioruchowy), duszność spowodowana zwężeniem dróg oddechowych (skurcz oskrzeli), krótki oddech, przyspieszony rytm serca, obniżone ciśnienie krwi, zapalenie trzustki, nieostre widzenie, dzwonienie w uszach (szumy uszne), reakcje nadwrażliwości skóry, nadwrażliwość skóry na światło, świąd, zaburzenia czynności nerek, zmniejszona liczba białych krwinek (neutropenia), zmniejszona liczba płytek krwi (małopłytkowość).

Ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed zastosowaniem należy skonsultować się z lekarzem w przypadku: osób z chorobami serca, po przebytym udarze a także pacjentów z podejrzeniem należenia do grupy ryzyka (np. w przypadku występowania podwyższonego ciśnienia krwi, cukrzycy, podwyższonego stężenia cholesterolu lub palenia tytoniu), leki typu Dextin mogą w niewielkim stopniu zwiększać ryzyko wystąpienia ataku serca czy udaru. Ryzyko to zwiększa się, jeśli leki są stosowane przez dłuższy czas i w dużych dawkach; pacjentów w podeszłym wieku, gdyż są oni bardziej narażeni na wystąpienie działań niepożądanych; osób chorych na toczeń rumieniowaty układowy albo mieszaną chorobę tkanki łącznej, ospę wietrzną, z zaburzeniami tworzenia komórek krwi.

Przechowywać w temperaturze poniżej 30°C.
Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.

Stosowanie innych leków
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.

Dextin może wchodzić w interakcje z: kwasem acetylosalicylowym, kortykosteroidami albo innymi lekami przeciwzapalnymi; warfaryną, heparyną lub innymi lekami przeciwzakrzepowymi; Litem; metotreksatem, lekami przciwnowotworowymi, lekami immunosupresyjnymi; pochodnymi hydantoiny i fentyoiny; sulfametoksazolem; inhibitorami ACE, lekami moczopędnymi, lekami beta-adrenolitycznymi, antagonistami angiotensyny II; pentoksyfiliną, oksypentyfiliną; zydowudyną; antybiotykami aminoglikozydowymi; chloropropamidem, glikbenklamidem; antybiotykami chnolonowymi; cykrosporyną, takrolimusem; streptokinazą, innymi lekami trombolitycznymi albo fibrynolitycznymi; probencydem; digoksyną; mifeprystonem; selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI); lekami przeciwpłytkowymi.

Stosowanie leku z jedzeniem i piciem
Jednoczesne podawanie z pokarmem opóźnia wchłanianie produktu leczniczego Dextin i dlatego w leczeniu ostrego bólu zaleca się podawanie produktu leczniczego Dextin co najmniej 15 minut przed posiłkami.

Ciąża i karmienie piersią
Jeśli pacjentka jest w ciąży lub karmi piersią, przypuszcza, że może być w ciąży lub gdy planuje mieć dziecko powinna poradzić się lekarza lub farmaceuty przed zastosowaniem tego leku.

Nie stosować leku Dextin w czasie ciąży lub karmienia piersią.

Stosowanie leku u dzieci i młodzieży
Dextin przeznaczony jest dla osób dorosłych, nie stosować u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn
Lek Dextin może powodować zawroty głowy i zaburzenia wzroku. W razie wystąpienia tych objawów nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać narzędzi lub maszyn.